Classic Car Tour Costa del Sol

Dit keer reden we een tour gedeeltelijk langs de Costa del Sol.
Een kustlijn van ongeveer 300 km lang, lopende van Gibraltar tot Almuñécar en die zich uitstrekt over de drie provincies: Cádiz, Málaga en Granada. Deze kust wordt door de bergen beschermd tegen de koude noordelijke winden en heeft dan ook een mild klimaat, met subtropische vegetatie, zoals palm-, cipresbomen, oleanders, hibiscussen en andere kleurrijke planten. Ook sinaasappel- en olijfbomen groeien hier veelvuldig.

De stad Málaga, met ca. 570.000 inwoners, de vijfde grootste stad van Spanje, ligt ongeveer in het midden van de Costa, en werd reeds in de 7e eeuw gesticht door de Feniciërs.

We zouden om 9.00 uur vertrekken, doch dat liep iets anders dan gedacht. Die oude klassieker van 1968 wilde niet zo snel starten als gewoonlijk. Na diverse startpogingen en met behulp van de choke waren we dan eindelijk op weg. We merkten onderweg wel diverse stootbewegingen van de carburateurs, maar we hielden vaart. Doch het liep niet zoals gewoonlijk.

Het verzamelpunt voor deze tour was Venta Carlos El Mirador aan de A 7000, ca. 5 km boven Málaga aan de oostzijde. Daar aangekomen werd direct de motorkap geopend voor een inspectie aan de SU carburateurs. De motor wilde niet stationair meer draaien. Stelden opnieuw de carburateurs bij, doch ook dat gaf geen oplossing, totdat een petrolhead van de club zijn hoofd onder de motorkap stak en constateerde dat de choke nog steeds in functie stond. Dat werd bijgesteld en zowaar, het probleem was opgelost.

Na een “pitufo con bacon” als ontbijt en een koffie reden we met een 30-tal klassiekers en young timers in noordelijke richting. Weliswaar meer young timers dan oldtimers, doch zeker een enkele oldtimer die menigeen wel in zijn garage zou willen hebben. Om er enkele te noemen: een Rolls Royce van 1975, Aston Martin van 1975, een Triumph TR 250 van 1968, Morris Minor van 1970. Jaguar XJ van 1970.

We gingen noordwaarts met links van ons het natuurpark Montes de Málaga. Deze zeer bochtige 2-baansweg met prachtige vergezichten over Málaga bracht ons naar Colmenar. Waar we voor deze afstand van ca. 30 km ruim 50 minuten nodig hadden; kun je raden hoeveel stuurwerk hier vereist was. Voor Colmenar reden we al op een hoogte van 1.035 m, kwamen door het centrum om via Riogordo te stoppen voor een koffiestop in de Venta de Alfarnate, 3 km voor de plaats Alfarnate. We passeerden daarvoor eerst nog de Sierra de Camorolos aan de zuidzijde, waar de hoogste top is gelegen op 1.435 m boven de zeespiegel. Hier reden we door een laaghangende bewolking (mist) met windstoten van wel 6 tot 7 beaufort.
Deze Venta de Alfarnate dateert van 1691, waar in de jaren rond 1850 vaak overvallen plaatsvonden op postkoetsen. Nu huisvest het een restaurant plus een (bandieten) museum, waar eind jaren 1880, destijds bekende bandieten als Bizco del Borge, vaak verbleven. Zelfs Koning Don Alfonso Xlll (1886 -1941) overnachtte hier.

Na ons bezoek aan deze Venta en museum ging het in zuidelijke richting bergafwaarts via Periana naar Viñuela, alwaar we in het hotel aan het meer van Viñuela met het gehele gezelschap van een uitgebreide lunch genoten, met schitterend uitzicht over het meer.

Na de lunch was het terug naar huis via Vélez-Málaga en dat ging dan weer langs de kust van de Costa del Sol via Torre del Mar naar de N340. Reden deze kustweg in westelijke richting naar Málaga om volop te genieten van het uitzicht over zee en de ondergaande zon. Passeerden aan de oostzijde van Málaga in de buurt van La Arana de enige nog in gebruik zijnde industriële schoorsteen van een cementfabriek, om vervolgens langs de haven van Málaga en de Paseo Antonio Machado over de Río Guadalhorce uit te komen aan de oostzijde van Torremolinos.
Deze plaats was in de jaren ’70 (en ook nu nog) vooral bekend bij de Nederlanders, toen de Nederlandse Jazzpianiste Pia Beck daar (in Churriana) woonde. Vervolgens reden we via de Parador de Málaga (Golf) en de Paseo Marítimo terug naar de N340, nog steeds in westelijke richting door het centrum van Benalmádena Costa, langs Torrequebrada, om bij Torremuelle omhoog te rijden naar huis. Dit was dan slechts een kleine 60 km van de totale lengte van de Costa del Sol.

Pieter van de Lustgraaf