De ringweg van IJsland
18 Mei 2018
IJsland is een land dat mij nauw aan het hart ligt. De prachtige natuur, in combinatie met héél weinig mensen voor zo’n groot oppervlakte, maakt dat ik er heel graag mijn tijd doorbreng. Daarnaast heeft het land een paar grappige eigenaardigheden, zoals de ringweg.
Net zoals veel grote steden heeft IJsland een ringweg. Maar deze weg loopt niet rond een stad. Nee, deze weg loopt rond het hele land.
De weg begint in Reykjavik, en loopt het hele land rond tot je, na net geen 1500 kilometer, weer in Reykjavik staat. Over een roadtrip gesproken!
Het grootste deel van de ringweg is een geasfalteerde weg met amper twee rijstroken, en je mag er bijna nergens sneller dan 90 kilometer per uur. De ringweg volgt de kust en brengt je van dorp naar dorp. Hier en daar gaan smallere (zand)wegen het binnenland in, als spaken van een wiel. Je begrijpt dat de ringweg de enige weg is vanwaar je het hele land kan bereiken.
Omdat de natuur van IJsland zo veelzijdig is, is de ringweg een noodzaak. Het is namelijk de enige weg die het hele jaar begaanbaar is. Dat wil zeggen: naar IJslandse normen. Wanneer sneeuw, wind, zand of regen over het land razen, blijf je beter binnen. Maar zelfs in putje winter is de ringweg bij helder en rustig weer open.
Maar waarom zou je een weg bereizen die soms zo moeilijk begaanbaar is, die eigenlijk gewoon in een kringetje rond IJsland loopt? Het antwoord op die vraag is heel simpel: IJsland is een prachtig land, en de ringweg brengt je langs zo veel machtige, mooie plaatsen.
Afgelopen april reisde ik naar IJsland. Het grootste deel van de winterse sneeuw was al weg, dus de wegen waren begaanbaar. Enkel op de toppen en de gletsjers lagen nog dikke pakken sneeuw.
Ik logeerde in Reykjavik, en moest dus elke avond weer terug naar dezelfde plaats. Daardoor zag ik slechts een stukje van de ringweg.
Een enkele keer probeerde ik van de ringweg af te wijken, één van de zandwegen richting binnenland op. Dat was een aparte ervaring. Ja, de zandweg was open, maar snel kon ik hier niet gaan. Opvliegende steentjes zorgen er vanzelf voor dat je het trager aanpakt. En het idee dat je niet meteen geholpen kan worden als je vast komt te zitten, zorgt er voor dat je heel voorzichtig bent.
Toch, ik zou het zo opnieuw doen: de natuur aan weerszijden van de ringweg is magnifiek. Je rijdt langs gletsjers, rivierdelta’s, hooglanden, watervallen en stranden die uit vulkanisch, zwart zand bestaan. Overal voel je je alleen, want je zal maar af en toe een andere auto tegenkomen. Langs de weg lopen schapen en de wilde, IJslandse paardjes. De typische, kleine kerkjes staan als verdwaald in het landschap.
Ik kwam ogen te kort. Zelfs na een week was ik nog niet uitgekeken. Ik wil zo graag opnieuw naar IJsland. En aan iedereen die er naar vraagt, kan ik enkel zeggen: zorg dat je er een keer komt, je zal het fantastisch vinden.