De zeer edelachtbare Jordi Pujol
16 September 2020
De in 1930 geboren Jordi Pujol was al vroeg actief op het politieke front als lid van diverse groeperingen tegen de Franco dictatuur. In 1960 zat hij 2 ½ jaar in de gevangenis wegens staatsondermijnende activiteiten en vlak na de dood van de dictator werd Pujol medeoprichter van de politieke partij Convergencia Democrática de Cataluña.
Van 1980 tot 2003 was Jordi president van de Generalitat, de autonome regering van Catalonië. Gedurende die 23 jaar was hij de onbetwiste leider en tevens een sleutelfiguur bij het tot stand komen van de Spaanse autonome gebieden.
Pujol steunde achtereenvolgens in 1993 de linkse regering van Felipe Gonzalez en in 1996 de rechtse regering van Jose Maria Aznar waardoor hij een gerespecteerde figuur op het Spaanse politieke toneel werd. Het was echter ook een publiek geheim dat Jordi een vinger had in iedere pap die in Catalonië werd gebrouwen en voor een vlot verloop van zakelijke transacties verdween minstens 3 procent in de zakken van Jordi en consorten.
De eerder genoemde steun die hij zowel aan linkse als rechtse partijen had verleend droeg waarschijnlijk bij dat Jordi vele jaren ongestoord zijn schaapjes op het droge kon brengen maar de kruik gaat zolang te water tot hij barst en dat gebeurde uiteindelijk in 2014. In januari 2013 had de ex verloofde van Jordi's oudste zoon (Jordi Pujol Ferrusola) reeds voor de rechtbank verklaard dat haar gewezen minnaar regelmatig naar Andorra vertrok met zakken vol 500 eurobiljetten.
Toen de Fiscale Opsporingsdienst uiteindelijk op 25 juli 2014 vroeg waar het geld op die bankrekening in Andorra vandaan kwam antwoordde de ex president dat hem dit door zijn vader was nagelaten. Hij betreurde het al die tijd nooit het juiste moment gevonden te hebben om deze bedragen aan de belastingdienst te vermelden en bood zijn verontschuldigingen aan. Volgens Jordi had Pa Florenci Pujol 34 jaar geleden geld vastgezet op de bank voor zijn kleinkinderen vanwege de onzekere positie die zijn zoon in de politiek bekleedde. Opa Florenci had zich echter geen zorgen hoeven te maken over zijn kleinkinderen want hun vader heeft ze alle 7 mee laten delen in de rijkelijke hoeveelheid liquide middelen die hun weg vonden naar de familie Pujol.
Inmiddels heeft een uitgebreide en gedetailleerde documentatie de vloer aangeveegd met Jordi zijn verhaal over deze erfenis van 140 miljoen pesetas (iets meer dan 84.000 euro). Dit was nog maar het begin want nader onderzoek heeft tot nu toe aan het licht gebracht dat de Pujol clan tussen 1980 en 2003 er in slaagde 1800 miljoen euro in verschillende fiscale paradijzen onder te brengen.
Commissies moesten o.a. betaald worden door vele bedrijven die deelnamen aan de constructie en andere aspecten van de in 1992 in Barcelona gehouden Olympische Spelen en het geld werd vervolgens door de kinderen van Pujol doorgesluisd naar verschillende banken binnen en buiten Europa.
Kort na de fatale datum van 25 juli 2014 deed Jordi - die natuurlijk al door had dat dit het begin van alle ellende zou zijn - vrijwillig afstand van alle ere baantjes en de formele titel ‘molt honorable’ (zeer edelachtbare) die verbonden was aan het ex-presidentschap.
Op 27 oktober 2015 werden 15 woningen en kantoren in Barcelona en Madrid aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen door zo'n 200 agenten van de fiscale opsporingsdienst. Toen men op die dag de woning binnentrok van Jordi zei zijn vrouw Marta: “Ze willen de ondergang van mijn gezin bewerkstelligen maar wij zijn niet de Titanic.” Deze ondergang speelt zich nu af veroorzaakt door een enorme ijsberg met de naam Corruptie.
In mei 2017 kwam het bureau voor economische misdrijven (UDEF) reeds tot de conclusie dat de familie Pujol sinds 1990 een operatie begon met het doel grote sommen geld van onbekende oorsprong te verduisteren volgens een vooropgezet plan onder leiding van de oudste zoon Jordi Pujol Ferrusola.
In juli van dit jaar concludeerde de rechter dat er voldoende aanwijzingen waren om de familie Pujol te vervolgen voor het vormen van een criminele organisatie met het doel zichzelf decennialang te verrijken met activiteiten die verband houden met corruptie.
Jordi, klein van statuur en met de uitstraling van een kwaadaardige dwerg - maar dit terzijde - dreigde bepaalde dossiers in zijn bezit openbaar te maken in het geval dat hij of zijn kinderen tot een gevangenisstraf veroordeeld zouden worden. Het ligt natuurlijk voor de hand dat een flink aantal mensen omgekocht moest worden om allerlei illegale activiteiten buiten de toch wel lange arm van de wet te houden.
We kunnen dus nog een paar opmerkelijke onthullingen tegemoet zien maar de mogelijkheid bestaat ook dat een en ander op de lange baan geschoven wordt en uiteindelijk grotendeels in de doofpot verdwijnt.
De verdediging zegt dat het slechts Jordi Pujol Ferrusola (de oudste zoon) was die het familiekapitaal beheerde zodat het gedrag van de vader , moeder en kinderen volkomen statisch en passief was en zich beperkte tot zijnde de ontvangers van een geldstroom zonder de rol van medewerker, vereist voor de misdaad van het deel uitmaken van een criminele organisatie. De oudste zoon verdeelde slechts gelden uit de erfenis van zijn grootvader, die hij beheerde tussen 2000 en 2004, tussen zijn broers en zijn zuster.
De Pujolletjes zelf zeggen dat ze geen criminele organisatie zijn en slechts hetzelfde advocatenkantoor gebruiken omdat ze werkeloos zijn.
Het is dus duidelijk dat het laatste woord over deze onfrisse zaak nog lang niet gezegd en geschreven is.