Het misbruik van de onwetendheid

“Wij hebben meer dan € 15.000,- verloren aan slechte adviezen en niet nagekomen afspraken”, verzuchtte mijn oud-zakenpartner per whatsapp toen ik hem vertelde wat de werkelijke kosten zijn van het oprichten van een SL (een Spaanse BV).

Hij had gelijk. Toen wij in 2011 onze zaak in Málaga begonnen was ik weliswaar al ruim 15 jaar fiscalist en bedrijfsadviseur in Nederland, maar in Spanje wist ik van toeten noch blazen. Dat ik nu, jaren later, dezelfde handschoen in Spanje weer zou oppakken was toen geheel niet aan de orde.

Via een kennis van een kennis uit een café waren wij in contact gekomen met een nette man in pak die voor ons de zaken wel even zou regelen. Eerder dat jaar had hij, weliswaar niet goedkoop maar wel met resultaat, mijn NIE geregeld en namen wij hem ook voor deze klus in vertrouwen. Op het terras vertelde hij mij dat de kosten € 6.000,- zouden bedragen (los van het aandelenkapitaal) aan kosten voor bemiddeling en notaris. Oh ja, en of het even direct betaald kon worden en graag ook contant. Anders zou het allemaal vertragen en wij hadden nu eenmaal haast.

Toen ik al mijn bankpassen en creditcards in de geldautomaat stopte om daar het verzochte bedrag te vergaren had ik natuurlijk twee keer moeten nadenken. Wij hadden inderdaad haast, ik wist waar zijn kantoor zat en dat mensen hier heel graag contant geld zien, was mij inmiddels ook wel bekend. Toen de bedrijven echter maar niet werden opgericht en de nette man ook niet meer reageerde waren we genoodzaakt een advocate in te schakelen. Natuurlijk ook Nederlandssprekend, want dat was toen wel een vereiste. Toen zij haar werk ook niet deed, na een voorschotfactuur van € 1.000,- (contant) te hebben ondervangen was ik er klaar mee en zette een Nederlandse advocaat in om de advocate te sommeren de nette man te manen zijn werk te laten doen. Volgt u het nog?

Met maanden vertraging kwam uiteindelijk onder grote pressie alles alsnog in orde en kon de zaak (bijna een jaar later dan gepland) open. Toen de tevens meertalige boekhouder mij na de eerste maand een rekening stuurde van € 250,- voor het verwerken van twee salarisstroken was ik er wel klaar mee en zag geen andere optie dan voor de toekomst alles maar in eigen hand te nemen.

Dat was in het begin zeker met vallen en opstaan. Tributaria en Seguridad Social werken hier anders dan de Nederlandse fiscus en als je een aangifte vergeet (of domweg niet kent) wordt je niet herinnerd zoals je zou verwachten maar wel beboet wanneer de aangifte alsnog (te laat) wordt ingediend.

Nu, jaren verder, heb ik een mooi team van specialisten om mij heen weten te verzamelen en bedienen wij cliënten van Barcelona tot Tenerife. Het misbruik van de onwetendheid is voor mij gelukkig voltooid verleden tijd. Omdat ik zelf destijds het wiel moest uitvinden van het importeren van een auto tot het aanvragen van een Spaanse DIGID vind ik het geen enkel bezwaar zonder daarvoor direct kosten in rekening te brengen wat van mijn kennis te delen. Dit doe ik dan ook geregeld als ik mensen zie dwalen op bijvoorbeeld Facebook. Natuurlijk hoop ik dan dat deze mensen later cliënt van mijn kantoor zullen worden voor verdergaand advies of het voeren van de toekomstige boekhouding, maar ook hier is het toch weer oppassen geblazen…

Het misbruik van de kennis

De vaak goedbedoelde adviezen die ik op Facebook zie langskomen zijn helaas niet altijd de juiste. Ik probeer dit dan te corrigeren en uit te leggen hoe het wel zit. Als het uiteindelijk gaat om persoonlijke zaken als inkomen of persoonlijke omstandigheden, verzoek ik de vrager mij een mailtje te sturen voor een vrijblijvend advies.

Steeds vaker echter zie ik dezelfde persoon daags na mijn kosteloze en persoonlijke advies weer verder shoppen op Facebook op basis van de door mij verstrekte informatie, met als doel zoveel mogelijk te weten te komen zonder er iets voor te hoeven betalen.

Dat is nu ook weer niet helemaal de bedoeling, want zo slaat de misbruik van onwetendheid om naar misbruik van kennis…

Raul Boer