Het nieuwe jaar
20 Januari 2019
Het is dan wel januari maar de kerst- en nieuwjaarsstemming hangt nog overal rond. Nu ja, tot half januari zitten we nog in de 6 donkere weken en je ziet het aan alles.
Op mijn geliefd terrasje in de winterzon, met de licht brekende golven als achtergrondmuziek, ga je zitten dromen. De lage zon schijnt door de sangria die hier heel lekker is, met een ietsie pietsie sterke drank. Het verse fruit, net een goede dosis, zwemt aan het oppervlak.
Het terras is quasi leeg op uitzondering van een andere cliënt, die starend naar de zee, op zijn late eetmaal zit te wachten. Een Spanjaard die ik Belgisch stoofvlees hoorde bestellen. Tom, de kok, maakt die op aloude wijze. Een verrukking voor de smaakpapillen. En het geserveerde bord doet je watertanden.
Ik kijk weg over de paseo maritimo die er nu verlaten bij ligt. De meeste zaakjes zijn gesloten. De centen van de vaste klanten werden tijdens de feestdagen opgesoupeerd. Ook in de winkels zitten de verkopers en verkoopsters, ondanks de rebajas, een beetje wezenloos voor zich uit te staren.
Sabinillas is stil gevallen. En die rust hoor je. De weinige voorbijgangers lopen bijna op hun tenen en praten gedempt tegen elkaar, verontrust om die frêle stilte te verstoren. De dwergpapegaaien, anders druk snaterend, aanschouwen vanuit de palmbomen de omgeving zonder een kik te geven. Zelfs de mussen, anders vrolijk kwetterend en dansend tussen de tafels, zijn verdwenen. Een enkele dolfijn waagt zich dicht tegen de oever nu er niemand is, op zoek naar een maaltijd die door de poniente dicht bij de kust schuilt.
Wie wil dit paradijs met een aangename 20 graden nog wisselen voor dat koude Noorden? En wat slapen betreft, dit is de beste periode want binnenshuis duikt het kwik amper onder de 15 graden en is het lekker koel onder de dekens. Ik heb in mijn leven de wereld herhaaldelijke malen afgereisd, van de tropen tot de poolcirkel. Meer dan 100 landen in een 42-jarige loopbaan op zee en in het maritieme milieu bezocht. Dit gaf me de kans uit de duizenden om te weten waar het finaal goed vertoeven is op je oude dag. En ik zeg volmondig Andalusië en in het bijzonder dat authentieke vissersdorp dat Sabinillas is gebleven.
Ik hoop dat iedereen een prettig eindejaar heeft beleefd en wat 2019 betreft: carpe diem!