Holland Tour 2019 met classic cars
14 September 2019
Op quatorze juillet, de Nationale Feestdag van Frankrijk reden we met 30 Classic Cars van The English Drivers Guild, en de MG TTO Holland club variërend van MG’s, Mini Minors, Triumphs, Austins en Jaguars, door het Land van Altena en het Nationaal Park De Biesbosch.
We kwamen van Gorinchem waar we de nacht voor de tour in een hotel hadden doorgebracht en min of meer dezelfde ervaringen hadden opgedaan als wat we later lazen in nr. 30 van het Elsevier Weekblad, met als hoofdtitel: “Help the Dutch language disappears”.
Ja ook wij werden in het hotel bij de receptie verwelkomd met “Can I help you sir?”, “Jazeker wel, we hebben hier 1 kamer geboekt”, waarop de dame achter de balie ons niet begreep en weer in (gebrekkig) Engels mij vroeg wat ze voor ons kon doen. “Ik ben toch in Nederland?”, gaf ik als antwoord, maar ook dat werd niet begrepen. Waarom zou ik in mijn eigen land een vreemde taal moeten spreken? Het maakte me kwaad dat ik in mijn eigen land niet in mijn eigen Moerstaal een hotelkamer kon organiseren.
Maar goed we waren dan nu met onze Jaguar MK II van 1964, met nieuwe nummerplaat - BUY 1 2 - (buy one too), “geleend” van Graham Hill, aangekomen in Almkerk. De verzamelplaats was bij het restaurant van Golf Park Almkreek nabij Almkerk. Gelegen ten zuiden van Gorinchem, beneden de rivier de Merwede en de Waal en ten noorden van de Bergse Maas en Waalwijk. Hier wachten Ron en Pauline Nieuwenhuijs van onze TEDG Club ons op om na een koffietje volgens het vlaggetjes systeem door dit landschap te toeren.
We kwamen door pittoreske plaatsen als Babyloniëbroek, Wijk en Aalburg en langs Brakel en Woudrichem, om ten zuiden van Werkendam na ruim 2 uur rijden uit te komen bij Hank. Vlak daarvoor hadden we nog een koffiestop en een bezoek aan het Museumeiland, midden in de Biesbosch. In die streek zagen we mooie huizen, met prachtige rieten daken, één met een passend opschrift: “krek wak wou” (ofwel: precies wat ik wilde).
Rijdend langs “Werrekedam” zoals de lokale bevolking dat uitspreekt, moest ik denken aan de baggeraars, de firma Van Oord, die hier ooit zijn begonnen met het met riet uit de Biesbosch versterken van de dijken. Ze hebben hun werkzaamheden kunnen uitbouwen tot één van de grootste baggeraars van de wereld, o.a. bekend van het Palmeiland in Dubai.
In Hank, genoten we van een lichte lunch in het restaurant van Natuurpoort Vissershang om vervolgens in te schepen op een fluisterboot, voor een vaartocht door de Biesbosch. Op deze rondvaartboot kregen we uitgebreide informatie over dit natuurpark, waar overal riet groeit tussen de vele waterplanten en wilgen. Bevers en hopelijk binnenkort ook otters, maken deel uit van de Biesbosch dat in 1990 tot natuurpark werd uitgeroepen. Tijdens Wereld Oorlog II was dit een wirwar van kreken, grienden en rietvelden met bossen, een prima schuilplaats voor onderduikers. Bij het brugje St. Jan dat als enig voetpad door dit gebied loopt werd ons één en ander duidelijk uitgelegd.
Het Nederlandse Staatsbosbeheer is de beheerder van dit 90 km2 grote gebied, gelegen op de grens van de provincies Zuid Holland en Noord Brabant alwaar de meeste boerderijen van toen zijn afgebroken. De boeren werden onteigend en “verhuisd” naar nieuwe landerijen in de nieuwe Noordoostpolder, gelegen in het IJsselmeer, voorheen Zuiderzee genaamd.
Na deze boottocht genoten we, met een borreltje, nog even na in het restaurant, waarna de aftocht werd geblazen en we voldaan huiswaarts keerden.