Interview met Natasha Wegloop van MiMoana

MiMoana is een stichting die maandelijks een opruiming organiseert samen met vrijwilligers. Ze verzamelen dan al het vuil op het strand en duiken zelfs om de zeebodem af te speuren naar plastic.

Momenteel doen ze opruimingen op de stranden van Fuengirola tot Marbella, maar met hulp willen ze dit verder uitbreiden. Behalve opruimen willen ze ook de mentaliteit veranderen middels onderricht om uiteindelijk een duurzame oplossing te bieden.

Omdat het zo’n geweldig initiatief is en het milieu en de organisatie wel wat steun kunnen gebruiken, besloot Kosta een interview te houden met Natasha, oprichtster samen met haar 15-jarige dochter Niky, van MiMoana. Bij een kopje koffie vertelde zij dat ze met haar gezin 14 jaar geleden het leuke Amsterdam verruild heeft voor de Spaanse zon. Tijdens een duik in de Rode Zee samen met haar dochter, zag ze plastic overal in en op het koraal en besloten ze MiMoana op te richten.

Mimoana is een mooie naam en het klinkt exotisch. Waar komt die naam vandaan?

Het is Hawaïaans en betekent “mijn oceaan”, ik denk dat het heel makkelijk uit te spreken is in alle talen. We zitten natuurlijk in Spanje en moeten ons richten op de Spanjaarden. Het is een pakkende naam.

Bij zo’n opruiming komt er logistiek heel wat kijken. Ik zie dat jullie actief zijn op de sociale media zoals Facebook en Instagram. Jullie zorgen voor al het materiaal ter plekke maar krijgen jullie dat allemaal voor elkaar met zijn tweeën?

Daar we het nu maar met ons tweeën doen kunnen we natuurlijk niet alle plekken schoonmaken en we doen het ook maar één keer per maand, terwijl ik het het liefst één keer per week zou willen doen. We hopen dus ook steeds meer mensen aan te trekken die dit ook leuk vinden om te doen. Daarom zoeken we ook sponsoren om deze mensen een onkostenvergoeding te kunnen bieden. We willen de mensen die komen ook altijd een T-shirt geven. Het zou prettig zijn als er sponsoren zijn die daar hun eigen logo op willen zetten.

We willen ook graag uitbreiden met team captains die dus hun eigen territorium gaan doen. Die team captains kunnen dus een gebied waar ze wonen kiezen dat opgeruimd moet worden. Ze gaan dan zelf het evenement organiseren.

We hopen op een gegeven moment om een team of iemand te krijgen voor onze social media. Op dit moment doe ik alles zelf, zoek ik alle artikelen en deel ze. Ook de posters maak ik allemaal zelf. Dus het is best heel veel werk maar ik denk dat het heel erg belangrijk is.

Samen met een groep enthousiaste vrijwilligers een strand opruimen lijkt me een leuke bedoening. Kan je ons vertellen wat het meest bizarre was dat je bent tegengekomen op het strand en wat de leukste opruiming was?

Wij hebben onder water een kinderwagen gevonden en een heel groot reclamebord van een ferretería (ijzerwinkel). Je vindt de meest vreemde dingen waarvan je denkt: hoe komt dit op een strand terecht?

Ik moet eerlijk zeggen dat we alleen maar leuke opruimingen hebben. Je maakt de gekste dingen mee en vindt de meest vreemde dingen en dat is toch wel heel bijzonder. Ik heb altijd een heel voldaan gevoel maar je bent helemaal kapot na zo’n dag.

Na een opruimsessie wordt heel veel bijeengeraapt en opgedoken. Hoeveel verzamelen jullie gemiddeld per opruiming en wat gebeurt er achteraf?

Dat kan tussen de 100 en 300 kg zijn. Maar niet alles krijgen we weggehaald. Van alles wat we gevonden hebben, maken we foto’s. Het wordt allemaal ook in een software toepassing gezet voor project ‘Awareness’. Daar maken ze dan een hele database van zodat je per jaar kan zien op welke plekken het meeste plastic is weggehaald.

Wij sorteren dus wat wel en wat niet gerecycleerd kan worden. We moeten wel onthouden dat maar 40% van wat we vinden recycleerbaar is. De schoonmaakdienst van de gemeente is er bij en die halen het dan weg. Het wordt dan naar depots gebracht. Er zijn een aantal bedrijven in Spanje die er weer andere materialen van maken, kleding, schoenen, jassen en dergelijke. Er zijn een aantal bedrijven die het gebruiken als bouwmateriaal voor pijpleidingen en dergelijke.

Dat jullie weten wat er gevonden wordt is heel belangrijk. Zo kunnen de mensen en overheden bewust worden van wat de pijnpunten zijn. Maar hoe proberen jullie de mentaliteit op lange termijn te veranderen?

Educatie! het woord hier is educatie. We zijn nu een samenwerking aangegaan met SeaFirst, een hele grote stichting in Nederland. Zij hebben een educatieprogramma opgezet voor bedrijven en voor scholen.

We gaan dat naar het Spaans omzetten en in september presenteren we dat op de Spaanse en internationale scholen. Daar zoeken we ook gastsprekers voor.

We hebben ook enquêtes gemaakt die de kinderen kunnen invullen. Waar komt plastic vandaan? Wie is er verantwoordelijk voor? Het gaat eigenlijk om een doelgroep van 10 tot 12 jarigen. die er heel erg mee bezig is.

Maar ook de overheden en de lokale instanties moeten mee overstag gaan willen we de mentaliteit veranderen. Wat kunnen de gemeenten doen om de mensen bewust te maken en de vervuiling te beperken op de stranden?

Gemeentehuizen moeten mensen informeren langs de stranden. Er kunnen reclameborden op het strand gezet worden met wat je allemaal niet mag achterlaten op het strand.

Er zijn ook zoveel mogelijkheden om er iets aan te doen: bakjes uitdelen om je sigaretten in uit te doen en die peuken kun je daarna gewoon weggooien. Er zijn zoveel dingen te doen, we moeten gewoon veel actiever worden.

Willen we op (middel)lange termijn ons milieu redden dan moeten we beginnen met de mensen de gevaren van plastic te doen inzien. Zijn er dingen die de mensen op korte termijn kunnen doen om hun steentje bij te dragen aan een schonere wereld?

Het gebruik van single use (eenmalig gebruik) plastic. Er zijn mensen die naar de Mercadona gaan, daar een plastic zakje pakken, een appel uit de koeling halen en in het zakje duwen. Dan gaan ze naar huis, de appel gaat er uit en het plastic zakje gooien ze weg.

Je hebt ook van die mooie zakjes die je kan kopen op het internet, die je kan hergebruiken. Mensen zijn dan echt verbaasd als je bij de kassa komt.

Je moet bij jezelf beginnen, je kan het niet alleen maar afschuiven op de supermarkten of op de gemeenten. Begin bij jezelf!

Ook het systeem dat je lege flessen kan terugbrengen naar de supermarkt voor statiegeld zou leuk zijn. Dat doen ze hier niet! Voor dat hier dingen gebeuren, ben je een aantal jaren verder en dat kan je alleen maar met opvoeding bereiken hoop ik.

Je moet beginnen met de kinderen en die moeten tegen hun ouders zeggen: “nee dat gaan we niet kopen want daar zit teveel plastic omheen”.

Je ziet ook elk jaar de hoeveelheid plastic in de natuur toenemen; de laatste 10 jaar is er meer plastic geproduceerd dan de 50 jaar daarvoor. Maar het is niet alleen het zichtbare plastic waar we ons ongerust over moeten maken.

Nee, het is micro plastic en nano plastic. Wat gebeurt er met plastic als het uiteenvalt in de zee? Het worden kleine stukjes plastic en die trekken giftige deeltjes aan.

Er wordt tussen de 12 en 24 miljoen kg plastic opgegeten door vissen en er sterven 100.000 zeezoogdieren, walvissen, dolfijnen, per jaar. We weten in principe niet wat nano plastic, dat nog kleiner is, voor een effect heeft op ons lichaam. Er zijn nu heel veel stichtingen die universiteiten hebben ingeschakeld om onderzoek naar micro plastic en nano plastic te doen. Ik denk dat die resultaten voor het menselijk lichaam en voor de hersenen schrikbarend gaan zijn. En het is pas dan dat mensen gaan nadenken.

Hoewel je merkt dat de Spanjaarden heel enthousiast reageren, blijft het toch een beetje een ver-van-mijn-bed show en lijkt de bereidwilligheid om actief deel te nemen vrij laag. Hoe verloopt de samenwerking met de overheidsinstanties, met name de ayuntamientos?

Die zijn wel erg geïnteresseerd. Er zijn er ook die het doen voor de publiciteit. Zodra er een strand wordt schoongemaakt loopt het halve gemeentehuis leeg en wil iedereen op de foto. Dat is natuurlijk ook om aan iedereen te laten zien hoe goed ze bezig zijn. Maar dat interesseert ons niet zo veel, het is voor ons alleen belangrijk dat er aandacht aan geschonken wordt.

Jullie hebben op 18 mei een opruiming gedaan in Cabo Pino samen met Produnas en Diving With Nic, een duikschool uit Calahonda. Waar kunnen geïnteresseerden meer informatie vinden over toekomstige gebeurtenissen?

Op Facebook en Instagram en we hebben ook een website (www.mimoana.com). Daar kunnen mensen zich op inschrijven.

Als mensen naar een opruiming komen, kunnen ze zich ook ter plekke inschrijven en dan vallen ze onder onze verzekering en de verzekering van de gemeente. Mensen moeten namelijk verzekerd zijn.

We willen ook altijd graag foto’s gebruiken voor publiciteit en als ze ingeschreven staan staat er onder dat ze akkoord gaan met het gebruik van hun foto’s.

Hoewel er ongelooflijk veel weggegooid wordt wil ik je toch vragen wat jouw top drie van meest vervuilende zaken is? Waar kunnen we zeker op letten dat het niet op het strand of in de zee terecht komt?

De wattenstaafjes, sigarettenpeuken en babydoekjes.

Babydoekjes zijn niet biologisch afbreekbaar. Dat blijft gewoon in de natuur rondzwerven en zijn hele grote vervuilers. Je kan ze wel gebruiken maar gooi ze niet in het toilet.

Wattenstaafjes worden ook vaak in het toilet gegooid en komen uiteindelijk in de zee terecht.

Ook sigarettenpeuken waar de stranden mee vol liggen worden niet afgebroken en daar zit dus ook plastic in.

We zien ook de beelden op televisie, internet en sociale media over de vervuiling in Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen en dan kan je de vraag stellen of het allemaal zin heeft dat wij hier ons best doen om het afval op te rapen?

Dat is een vraag die best wel veel wordt gesteld. In Amerika doen ze al heel veel aan educatie en in Azië zijn ze er achter dat het zo ook niet meer verder kan. Maar dat komt ook door social media: mensen zien die dingen gebeuren! Toeristen gaan naar die landen, die zien wat er aan de hand is. Social media is een heel machtig wapen op dit moment. Als er niemand iets doet, zal er ook nooit iets veranderen. Maar begin bij jezelf!

Ik vind het heel erg als ik zie hoe dieren hier onder lijden in de zee, en er buiten. De pinguïns, de zeehonden die helemaal vastgesnoerd zitten met plastic visnetten. Het is heel triest en we moeten ons heel erg schamen dat we zo de boel aan het vervuilen zijn. Het zou heel mooi zijn als we daar nou eens mee zouden stoppen en eens goed gingen nadenken wat we nu gaan doen. We hopen maar dat MiMoana daar een klein stukje aan kan bijdragen.

In juni zijn er een paar heel belangrijke data voor de natuur en onze planeet. Op 5 juni vieren we wereldmilieudag en op 8 juni wereldoceaandag. Beide dagen sluiten perfect aan bij jullie stichting en project. Gaan jullie iets bijzonders doen op die dagen?

Wij gaan op 5 juni, toevallig wereldmilieudag, alle scholen uitnodigen op het strand van La Cala de Mijas en Greenpeace komt om de kinderen een en ander te vertellen.

World Ocean Day valt dit jaar op 8 juni en dat is een dag dat er over de hele wereld allerlei opruimingen worden gedaan. Wij doen dan opruimingen op het strand van El Chaparral in La Cala de Mijas in samenwerking met de gemeente Mijas en Diving With Nic uit Calahonda. Mensen kunnen al deze informatie terugvinden op onze website (www.mimoana.com) of social media.

Mag ik je namens Kosta hartelijk danken voor deze verhelderende uitleg.

Graag gedaan. Het genoegen was geheel aan mijn kant.

Contact:

MiMoana
Natasha & Niky Wegloop

• playas@mimoana.com
• www.instagram.com/__mimoana/
• www.facebook.com/1mimoana/
• www.mimoana.com

Kosta redactie