Laurent Simons vertelt ons het laatste nieuws

Een exclusief interview met Laurent en zijn ouders Lydia en Alexander.

Nog maar net acht jaar is hij en nu al werkt hij toe naar zijn eindexamen vwo. De hoogbegaafde Laurent Simons heeft een IQ van meer dan 145 en verschijnt regelmatig met opzienbarend nieuws in de media. Een genie en bovendien een wereldburger: momenteel gaat hij in Nederland naar school, maar ook de schoolsystemen in België, Zwitserland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten zijn hem niet onbekend. Mede door zijn gedrevenheid, doorzettingsvermogen, uitzonderlijke intelligentie en grenzeloze intellectuele interesse, is het cv van Laurent op dit punt in zijn leven al zeer indrukwekkend te noemen.

Om zo ver te komen is een strakke organisatie vereist en natuurlijk de onvoorwaardelijke steun van de familie. Het leertraject van Laurent vraagt veel regelwerk. Laurent bekijkt nu samen met zijn ouders wat de beste opties voor hem zijn en hoe zijn universitaire carrière op nationaal of internationaal niveau vorm kan krijgen. 

“Laurent, je komt regelmatig naar Marbella. Wat zijn daar je favoriete bezigheden?”

“Er is in Marbella zoveel te doen wat ik leuk vind, dat ik eigenlijk niet weet waar ik moet beginnen. Het eerste wat in me opkomt zijn de beach clubs, zoals Ocean Club en Nikki Beach. Naast de bijzondere sfeer en leuke mensen, zijn de pizza’s van de O.C. de beste ever! Bij Nikki Beach, met hun motto “Life is a celebration”, is de muziek wat vrolijker. Als DJ, wat mijn grote passie is, let je daar natuurlijk ook heel erg op. En, over muziek gesproken: in Marbella heb je ook BeachGrooves radio, geweldige muziek! Als ik studeer in Nederland luister ik er ook vaak online naar. Ook ga ik graag uit eten bij Teatro of het restaurant bij Olivia Valère of bij Puente Romano. Gelukkig hebben mijn ouders een woning in Marbella. Golfen is natuurlijk ook echt iets wat je in Marbella doet, al heb ik nog wel wat lessen nodig (lacht).”

“Tot twee jaar geleden woonde je in België en ging je daar naar school. Zie jij een wezenlijk verschil tussen België en Nederland?”

“Er is wel een heel groot verschil tussen België en Nederland, ook al wordt er dezelfde taal gesproken.
Belgen zijn bourgondiërs, levensgenieters. Nederland is meer van het snelle leven. Toen ik in België zat, ging ik zelf lekker bij oma en opa uitgebreid eten tussen de middag. Nu ik een tijdje in Nederland zit, zou ik het wel weer eens fijn vinden om nog een keer naar een Belgische school te gaan. Zeker omdat ik dan dichter bij mijn opa en oma ben, en natuurlijk ook bij mijn neefje Dilan.
Het schoolsysteem is in Nederland zeer efficiënt en no-nonsense ingericht, dat vind ik wel beter dan op Belgische scholen. Vakinhoudelijk (met name de bètavakken) zijn Belgische scholen dan weer superieur t.o.v. de Nederlandse. Ook de kwaliteit van de schoolboeken vind ik in België beter. Ze zijn duidelijker en inhoudelijk ook uitgebreider.”
Laurent voegt nog toe: “Ik ben ook regelmatig in Zwitserland op Collège Alpin Beau Soleil en Institut auf dem Rosenberg. De kwaliteit van die scholen is zeer hoog en ik denk dat we daar in Nederland en België heel veel van kunnen leren. Op universitair niveau steken de USA (Ivy League universiteiten) en UK er met kop en schouders bovenuit; op beide plaatsen volg ik regelmatig cursussen en congressen.”

“In 2015 startte je als vijfjarige met online taallessen Nederlands via de Nederlandse school in Zuid-Spanje, om versneld groep 4 te kunnen doorlopen. In december ben je acht jaar geworden en je volgt Nederlands op 5 vwo-niveau. Kun je vertellen hoe je de online lessen ervaart?”  

“Via via hadden mijn ouders over de Nederlandse school gehoord. Toen ze contact opnamen met juf Hester klikte het erg. Ondertussen zie ik haar als een soort tante waar ik dan les van krijg. Het beste van de drie werelden komt in die lessen naar voren: Nederlandse no-nonsense en efficiëntie, Belgische topkwaliteit en Spaanse chill, alles kan, niets moet mentaliteit. Ook als we straks klaar zijn met de vwo-stof heb ik aan mijn ouders gevraagd om verder te gaan. Ik ben van nature niet echt een prater. Ik sluit me aan bij Plato: ‘de wijze spreekt omdat hij iets te zeggen heeft, de domme spreekt alleen om iets te zeggen te hebben.’ Schrijven vind ik dan wel weer prettig. Hoe meer je je taal verfijnt, hoe beter je in het schrijven wordt. Daar steek ik ook veel van op bij juf Hester. Een belangrijk voordeel omdat ik zo vaak reis, is dat de lessen via Hester niet plaatsgebonden en qua inplannen zeer handig zijn.
Er is geen reistijd omdat de lessen via Skype of Facetime gaan. Ik heb haar lessen op heel veel plaatsen gevolgd. Of het nu New York, Miami, LA of Genève was, dat maakte het niet moeilijker of makkelijker, zolang je maar je iPhone meeneemt. Ook wanneer ik in Marbella ben volg ik de lessen liever online. Zeker wanneer je een strakke agenda hebt scheelt het toch weer reistijd en zit je ook op een, voor jou, fijne plek, zoals de bank of in de tuin of zelfs in een beach club.”

“Sinds eind 2016 zit je op het gymnasium in Amsterdam-Zuid. Intussen werk je toe naar het eindexamen vwo via een versneld traject. Hoe verloopt voor jou een schooldag en heb je een voorkeur qua vakken?”

“Een schooldag ziet er eigenlijk vrij normaal uit. Alleen krijg ik geen klassikale lessen meer, gezien mijn tempo. In de pauzes zie ik wel mijn vrienden. Mijn leukste vakken zijn wiskunde, chemie, fysica en biologie. Mijn saaiste vak is maatschappijleer, heel erg veel filosofische en diepzinnige onzin, daar houd ik dus echt niet van. Ik ben nu net klaar met het vierde jaar vwo. Ondertussen rond ik al vakken van hogere jaren af. We zijn heel erg aan het twijfelen of ik dit jaar ga afstuderen of volgend jaar. Dit jaar afstuderen is op zich wel makkelijk te halen, maar dan zit ik daarna niet meer op school en zie ik mijn vrienden niet meer. Een dilemma. Misschien dat ik nog een jaar parttime op school blijf en parttime aan de universiteit. Ik ben er nog niet uit.”

“Er bestond tot voor kort een samenwerking met het AMC. Wat hield dit precies in?”

Papa en mama Simons: “De insteek van het AMC was dat Laurent enerzijds onderzoekers van de cardiologie van het AMC zou ondersteunen in vraagstukken waar ze in vastlopen en wat voor Laurent een goede intellectuele uitdaging zou kunnen zijn en anderzijds zou hij klaargestoomd worden om op korte termijn zelf eigen onderzoeksproject(en) te doen. Door de vele aanbiedingen zijn we toch heel selectief geworden en hebben we besloten om de samenwerking met het AMC te stoppen tot we een keuze hebben gemaakt voor een universiteit. We zijn heel selectief met de keuze van de universiteit. Je kunt immers iemand als Laurent ook niet aan iedereen toevertrouwen. We willen dan ook het beste team om hem heen zodat hij zich verder kan ontwikkelen en kan groeien.
De organisatie hiervan kost tijd.
Laurent is, gezien zijn heel jonge leeftijd, heel kwetsbaar en uit ervaring weten we dat de medische wereld heel gemeen kan zijn en iedereen voor eigen glorie gaat. Het zou zonde zijn als men over de rug van Laurent omhoog zou willen klimmen. Dat gevoel krijgen we namelijk soms, alsof men Laurent wil gebruiken voor de eigen agenda.
Internationaal wordt er ook flink aan hem getrokken. Het zou me niet verbazen als hij zou besluiten om naar de VS te verhuizen.
Ook de opleiding zelf vraagt veel regelwerk, er zal een (versneld) traject op maat moeten worden gemaakt door de universiteit. Iemand als Laurent kun je natuurlijk niet met de grote groep laten meelopen. Ook dat speelt een rol bij de onderhandelingen. We willen weliswaar de knoop op korte termijn doorhakken.”

“Tot slot, Laurent: Wat zijn jouw plannen voor 2018 en heb je een droom voor de toekomst?”

“Mijn grootste tijdsbesteding gaat nu uit naar dj’en. Daarnaast ben ik zeer recent begonnen met een organisatie: ‘Love Generation’. Het idee kwam enkele jaren geleden bij me op toen ik in de United Nations in NYC was en de inspirerende tekst ‘The sons of Adam’ (red.)las van de Perzische dichter Saadi.
Dit is me altijd bijgebleven. Omdat ik zelf kind ben en de mogelijkheid heb gekregen om gedegen onderwijs te krijgen, wil ik die kans ook graag geven aan kwetsbare kinderen die deze kans niet krijgen. Ik ben er dan ook van overtuigd dat goed onderwijs veel betere toekomstperspectieven biedt voor die kinderen. Ik hoop dat er een dag komt waarop ik een verschil kan maken en van meerwaarde kan zijn voor de zwakkeren in de wereld. Als iedereen zijn steentje bijdraagt, dan komen we zeker een heel eind!”

“Ook voor school moet ik natuurlijk wel het een en ander doen,” besluit Laurent, “maar gelukkig hoef ik daar op zich niet zo veel tijd in te steken. En na school zien we dan wel weer.”  

Foto: http://www.dmolfotografie.nl

Kosta redactie