Lunchen in Los Pacos
8 Januari 2018
Dat we hier in Spanje graag en regelmatig buiten de deur eten heb ik in mijn columns uitvoerig besproken. Nu is het de vraag, hoe houd je het een beetje spannend en afwisselend. Die vraag stelt de gemiddelde Andalusiër zich namelijk helemaal niet. Een mens moet nou eenmaal eten en dat doen ze hier net zo makkelijk elke dag hetzelfde in dan ook nog in hetzelfde restaurant.
Mijn collega’s en ik zijn verzot op traditionele streekgerechten zoals “lentejas” (linzensoep) “estofado” (runderstoofpot) en “salmorejo” (koude tomatensoep met een bite) en deze gerechten vind je gelukkig met grote regelmaat terug op het “menú del dia” (dagmenu) van de vele Spaanse eettentjes in Marbella waar ons kantoor staat. De restaurants die een dagmenu serveren bieden dit menu doorgaans aan tegen een zeer scherpe prijs. Voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht en een drankje voor rond de 10 euro is meer regel dan uitzondering en dat bevalt ons natuurlijk uitstekend. Waar vind je dat nog vandaag de dag? Goedkoop en lekker eten met het zonnetje op je bol.
Deze column gaat over een restaurant waar je dit dagelijks kunt ervaren. Welkom bij restaurante La Rozuela in Los Pacos.
Los Pacos is een klein, compact dorpje tussen Torreblanca en Los Boliches, met een gezellige dorpskern. Het dorp wordt vooral bevolkt door Scandinaviërs en dan hoofdzakelijk Finnen.
Maar liefst 40% van de inwoners van Los Pacos is afkomstig uit een ander Europees land. In het hart van het centrum vinden we restaurante La Rozuela.
Een karakteristiek Spaans restaurant met een uitgebreid “menú del dia” op doordeweekse dagen.
Ik was er op 8 december samen met vriend en collega columnist Roel Peters en we hebben echt heerlijk gegeten. Een lasagne vooraf, kipspies met gegrilde groenten als hoofdgerecht, een biertje en een stuk ‘homemade’ cheesecake als nagerecht. Roel koos voor een gemengde salade, een varkensschnitzel en een chocolademousse en alles smaakte ons voortreffelijk.
De typische Spaanse sfeer, veel lawaai, tv aan en alles in een moordend hoog tempo deed ons zo mogelijk nog meer genieten. Kijk ons nou zitten zeiden we… Het is 8 december, we lunchen voor een tientje en zitten heerlijk in de zon. Zullen we ze in Nederland even een fotootje sturen?