Migratie en Classic Cars
21 Mei 2018
Europa zoals we het nu kennen, wordt overspoeld door immigranten uit voornamelijk Noord-Afrikaanse landen, als Tunesië, Syrië, Marokko, Iraq, Somalië, etc. Deze immigranten komen naar Noord-Europa vanwege de slechte toestanden in hun eigen land. Velen vluchten naar Europa in de hoop hier van een beter bestaan te kunnen genieten.
Ze hebben over het algemeen het idee dat het vooral in de UK, het land van “milk & honey” is. Mogelijk heeft het Verenigd Koninkrijk dat imago te danken aan haar verleden uit de koloniale tijd. Dat je voor je onderhoud in het dagelijks leven wel verplichtingen hebt, wordt dan door deze immigranten wel eens vergeten.
Het emigreren ontstond in Frankrijk rond 1685 toen veel Hugenoten op de vlucht gingen en het katholieke Frankrijk moesten verlaten om naar o.a. het protestantse Nederland, Duitsland en Zwitserland te emigreren. Reeds een jaar later voeren met de Nederlandse Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) de eerste Hugenoten naar de Kaap in Zuid-Afrika.
Meestal waren deze Hugenoten hoogopgeleid of ervaren ambachtsmannen en zulke lieden had de Compagnie graag in Zuid-Afrika, die hen stukken grond ter beschikking stelde, bekend als Franschhoek, Drakenstein en Stellenbosch. Deze Hugenoten begonnen met de wijnbouw. De kwaliteit van de wijnen steeg door hun toedoen.
Vele jaren later en wel na de Tweede Wereldoorlog vertrokken/emigreerden de meeste Nederlanders, vooral in 1952, (ca. 48.700 ), met de HAL - Holland Amerika Lijn - vanuit Rotterdam naar Canada en Australië. Tussen 1945 en 1954 emigreerden 1 op de 20 Nederlanders naar Zuid-Afrika, Canada en Australië, vanwege de hoge werkloosheid en woningnood. Ook veel Belgen vertrokken met de Red Star Line vanuit Antwerpen. Deze emigranten werden ondernemende landgenoten in hun nieuwe vaderland.
In de jaren ‘60 kregen o.a. de kolenmijnen in Nederlands en Belgisch Limburg behoefte aan mijnwerkers. Die werden dan weer als gastarbeiders geïmporteerd uit o.a. Turkije, Marokko en Spanje.
Ook de papier- , textiel-, glas- en auto- industrie hadden voor hun lopende banden goedkope handarbeiders/ arbeidskrachten nodig, ook die werden geworven in de Zuid-Europese landen. Met de bedoeling deze gastarbeiders na enige tijd weer te “lozen” naar hun land van oorsprong, dit waren echtervaak vergeefse pogingen.
Ook de groeiende haven van Rotterdam en destijds o.a. de tabak-, koffie- & theefabriek van ‘Van Nelle‘ kregen steeds meer behoefte aan (goedkope) arbeiders, die dan werden geïmporteerd vanuit de Kaapverdische Eilanden. Delfshaven, nu met ca. 15.000 Kaapverdianen, is een bekende Kaapverdische wijk in Rotterdam. Deze immigranten hebben zich door de jaren heen min of meer geïntegreerd in Nederland.
Over het algemeen is het de 2e dan wel de 3e generatie die zich de gewoonten en gebruiken van hun nieuwe vaderland eigen hebben gemaakt. Dat geldt ook voor de naar Amerika, Canada en Australië geëmigreerde Belgen en Nederlanders.
De laatste 20 jaar zien we dan weer een nieuwe stroom van emigranten die van Noord-Europa naar Zuid-Europa en met name naar de Costa del Sol en Costa Blanca in Spanje en de Algarve in Portugal komen. Deze veelal pensionados (gepensioneerden) zijn een heel ander soort immigranten dan de Spanjaarden en Portugezen die in de jaren ‘60 naar het noorden van Europa zijn getrokken.
Deze gepensioneerden brengen hun welvaart en economische vooruitgang mee naar het land waarnaar zij permanent of tijdelijk (als overwinteraars), gaan verhuizen.
Niet zelden vindt men bij deze “immigranten”, wonende in riante villa’s, meerdere klassieke auto’s in hun garage. Deze worden over het algemeen sporadisch gebruikt, dan wel worden er niet meer dan 3000 tot 5000 kilometers per jaar mee gereden en dan vaak in de weekenden tijdens één van de Classic Car Tours. Zo kennen we hier aan de Costa del Sol zelfs drie (buitenlandse) Classic Car Clubs waar deze pensionados lid van zijn, en met hun clubgenoten laten zij zich regelmatig zien op de wegen langs de kust. Zij doen ook meerdaagse Tours, waarbij vaak wordt overnacht in de prima geoutilleerde Paradors.