Nog meer onontdekte schatten in de stad
29 September 2017
Nou ja, onontdekt... eigenlijk loop je er gewoon langs op weg naar waar dan ook.
Wij waren op de terugweg van onze eerste onontdekte schat, de Victoriabasiliek (zie Kosta’s julinummer). De Calle Victoria bleek veel te druk om lekker over te wandelen, dus toen wij onderweg een aardig parkje zagen, staken we schuin naar rechts over. Het parkje zelf was trouwens erg leuk, mooie bomen en een paar aardige bronzen beeldjes. We sloegen het smalle straatje in dat parallel loopt aan de Calle Victoria en daar ontdekten we, tussen de vervallen huizen en wat typisch Spaanse nerinkjes en barretjes, een paar huizen die fantasievol en kleurrijk beschilderd waren. Daar moest beslist een artiest in wonen dachten we.
Toen ik hier een paar jaar eerder langs kwam was dat alles, maar intussen zijn er meer muurschilderingen bijgekomen, allemaal even artistiek en soms hilarisch. Zoals een hoofd met ogen, oren en monden op de meest onverwachte plaatsen.
Er stond ook nog een object, een soort ijzeren robotman, lekker gek. Ga vooral eens kijken... de straat heet Calle Las Lagunillas.
Omdat onze belangstelling voor straatkunst nu gewekt was, besloten we naar de wijk Soho te gaan. Jaren geleden had de gemeente Málaga het plan opgevat de verpauperde wijk tussen het museum voor moderne kunst, het CAC, en de haveningang tot een soort pendant van het Engelse Soho te reconstrueren.
Er werden graffitikunstenaars aangesteld om de oude muren van de gebouwen te verfraaien en er kwamen wat cafeetjes en een kunst- en kitsch-hal. We waren destijds heel enthousiast over de graffity. Er waren grappige, mooie, kitscherige en ook serieuze schilderingen met diepgang. Helaas... deze werkelijk unieke schilderingen van graffity (of hoe je het ook maar noemen wil), zijn nu voor een deel al beklad met onbenullige teksten en spuitbusgeknoei.
Wie het moois ervan nog wil zien moet niet te lang wachten, want volgens de Spaanse VVV doet de gemeente er niets aan. Hoewel, vandaag stond in de krant dat ze bezig zijn met een grote schoonmaak, dus er is nog hoop! Ga in ieder geval eens even kijken. Wij vonden het nog wel de moeite waard. Vooral ook de weg vanaf het station Málaga Centro Alameda. Als je vanuit het station achterlangs de rivier loopt naar het CAC, zie je opeens links in de lucht enorme muurschilderingen die twee torenhoge flatgebouwen beslaan, met de levensgrote tekst: “PAZ Y LIBERTAD”.
Kijk je naar rechts dan zie je een brug, in voornamelijk blauw die overgaat in regenboogkleuren. Onder de brug door is een zo’n twee kilometer lange muur met veelkleurige graffity.
En kijk dan ook nog even naar dat gekke kronkelende mannetje dat voor het museum staat. Voer voor fotografen! Ik trof het, een jongetje probeerde het beeld recht te duwen en ik dacht: “Klik... ik heb je”. Al met al toch zeker de moeite waard, hoewel we toch nog wel even moesten zoeken naar de graffity. Achter het CAC naar links, een brede straat oversteken en dan goed rondkijken en eventueel vragen, want het is allemaal wat verspreid.
Nog een laatste verrassing... wij staken de Alameda over naar het plein voor de Romeinse Arena, naar het terras van de bekende bodega “El Pimpi”. Daar liep een gangetje naar de vooringang van “El Pimpi”, versierd met een hele rij flamenco-schilderingen.
Als jullie lezers nog meer straatkunst ontdekken horen wij het graag.