Privacy - deel 2
10 Oktober 2018
Zoals ik in mijn laatste column (maart 2018) over privacy al gezegd heb, is er vandaag de dag nog maar weinig privacy te vinden. Naast het feit dat mijn privé-leven vreemden natuurlijk niets aangaat, kan helemaal geen privacy hebben ook gevaarlijk zijn.
Vele mensen plaatsen bijna alles onbegrensd op het internet, dat betekent dus dat iedereen deze informatie kan bekijken. En zoals u zich wel kunt voorstellen, maken criminelen hier ook dankbaar gebruik van. Een inbreker hoeft niet veel moeite te doen om te weten wie er op vakantie is bijvoorbeeld. Afhankelijk van wat u op het internet plaatst (zoals bijv. uw Facebook-pagina) weet diegene nog veel meer dingen over uw persoon. Daarnaast is het vandaag de dag ook vrij makkelijk om uit te vinden waar iemand woont. Wat normaal gezien ook niet erg is, maar wel als u bijvoorbeeld een stalker heeft of nog erger.
Foto’s bevatten EXIF dateringen. Afhankelijk van de instellingen van uw smartphone kunnen deze EXIF dateringen de GPS locatie van waar de foto is gemaakt, bevatten. Gelukkig verwijderen de meeste sociale media platformen, waaronder Facebook, deze gegevens zelf uit de foto, maar dit is niet het geval als u bijv. een foto per e-mail of whatsapp verstuurt.
Deze EXIF dateringen kunnen ook zeer handig zijn, als dit alleen voor u privé is, op die manier kunt u zo terug zoeken waar u de foto gemaakt heeft, wat natuurlijk leuk en handig kan zijn.
Maar daar houdt het niet bij op. Als men bijvoorbeeld genoeg foto’s heeft waar dingen op de achtergrond te herkennen zijn, is het een kwestie van puzzelen. Iedereen die een foto ziet met de Eiffeltoren op de achtergrond weet waar de foto is gemaakt. Echter, kan er met wat software uiteraard veel meer worden vergeleken. We spreken hier over miljarden verschillende gebouwen, beelden, kunstwerken, etc.
Nog een groter probleem is dat de grote bedrijven die al onze gegevens verzamelen, niet altijd veilig met onze data omgaan en daarom wil het ook wel eens gebeuren dat deze data bij andere partijen terecht komen. Daarom is het aan te raden uw digitale vingerafdruk op het internet zo klein mogelijk te houden.
Om gedeeltelijk anoniem op het internet te surfen kunt u natuurlijk ook de “privé modus” in uw browser inschakelen. De browser die ik hiervoor aanraad is firefox (www.mozilla.org).
Hierbij geeft de browser minder informatie aan de websites die u bezoekt, en bij het sluiten van de browser worden alle koekjes verwijderd, zodat u voor de website bij een tweede bezoek niet herkend wordt. Dit betekent wel dat u op websites niet ingelogd blijft. Zoals bijvoorbeeld op Facebook, hier hoeft u niet bij ieder bezoek uw wachtwoord in te voeren, dankzij die koekjes, wat natuurlijk ook goed kan zijn. Een oplossing hiervoor kan een wachtwoord manager zijn, zoals dashlane, waar ik in mijn artikel van augustus 2018 over heb geschreven.
Let wel op dat als u in “privé modus” aan het browsen bent en u logt bijvoorbeeld in op uw gmail-account, dat Google alsnog precies kan bijhouden wat u aan het zoeken bent, en in theorie nog veel meer, gezien de meeste websites Google analitics gebruiken op hun website.
We kennen allemaal het “niets te verbergen” argument. En voor dit argument kan ik begrip opbrengen, echter als we niet weten voor wie we niets te verbergen hebben, heeft dit argument geen betekenis meer.
Als ik op amazon mijn creditcard-gegevens invul en zij deze privé houden, en alleen gebruiken om door mij betalingen te laten doen, vind ik dit prima.
Als zij deze creditcard-gegevens doorgeven aan criminelen die vervolgens al het geld van mijn rekening halen, vind ik dat niet prima. Ik heb namelijk wel wat te verbergen voor mensen die van mijn gegevens misbruik willen maken.