Pujerra, de geboorteplaats van een koning

5 Augustus 2018

pujerra-de-geboorteplaats-van-een-koning-1

Pujerra is een van de vijftien gemeentes in de Genal Vallei, een gebied van zo’n 49.000 hectare ten zuiden van Ronda. Slechte verbindingen en gebrek aan werk in deze streek hebben in het merendeel van de gemeentes voor een leegloop gezorgd en zo ook in Pujerra met circa 280 inwoners. De jaarlijkse kastanjeoogst is de enige gelegenheid waarbij de hele bevolking ingezet wordt, maar de rest van het jaar zijn San Pedro en Ronda de dichtstbijzijnde plaatsen om werk te vinden.

Vanaf de kust is Pujerra te bereiken via de A-397 tussen San Pedro en Ronda. Vanaf San Pedro slaat men dan na 20 km linksaf voor de laatste 14 spannende kilometers tussen dennen- en kastanjebomen. Voorzichtigheid is hier geboden, want het is een bochtige, smalle weg met hier en daar een verzakking of een verdwaald rotsblokje.

Mijn laatste bezoek vond plaats tijdens het middaguur en het dorp was ondergedompeld in een weldadige rust en stilte, wat gezien het aantal inwoners te verwachten was. In de kleine kerk is het doopvont de moeite van het fotograferen waard, evenals het praktisch om de hoek staande borstbeeld van koning Wamba, een van de laatste Gotische koningen.

pujerra-de-geboorteplaats-van-een-koning-2

Pujerra wordt genoemd als zijnde de geboorteplaats van de Visigotische koning Wamba (600-688). Na de Romeinen en vóór de Moren deelden de Visigoten de lakens uit in een groot deel van Spanje en volgens een legende werd deze koning in 672 min of meer gedwongen de Spaanse troon te aanvaarden. Gezien zijn leeftijd had Wamba niet veel trek in de functie en zei tegen de afgevaardigden van het Spaanse hof dat hij de troon pas zou aanvaarden als de stok die hij bij zich droeg van bladeren zou worden voorzien. Dat gebeurde inderdaad en kort daarna besteeg Wamba de Spaanse troon.

Dit verhaal werd mij jaren geleden tijdens een eerder bezoek verteld door een tanig oud vrouwtje dat het gehoord had van haar vader die op zijn beurt weer een man had gekend die het van zijn moeder had gehoord. Het moet dus wel waar zijn, vertrouwde Fuensanta - zoals haar naam was - mij destijds toe en zij vergezelde haar woorden met een strenge blik, zodat ik het niet waagde aan de waarheid van haar verhaal te twijfelen.

Op zoek naar een horecagelegenheid kwam ik terecht in Buxarra, een rustiek restaurant met een kleine bar. Voor een overnachting met ontbijt vraagt men dertig euro voor elk van de drie kamers die boven het restaurant zijn gelegen. Op een plankje achter de bar stonden een paar flessen met bosbessen, dadels en kastanjes, ingemaakt met aguardiente. Paco Lina, de goedlachse eigenaar schonk mij bereidwillig een glaasje in en zei dat het alcoholgehalte gelijk was aan een glas bier, maar na twee voorzichtige slokjes leek het me beter de rest te laten staan.

Pujerra beschikt over een basisschool met 18 kinderen, maar voor middelbaar onderwijs zijn ze aangewezen op Ronda of San Pedro. Het toerisme komt langzaam op gang en rondom het dorp zijn prachtige wandelpaden waar in de herfst de kastanjebomen zorgen voor een goudgeel tapijt.

Vanuit het dorp kan men via de MA-7300 de weg vervolgen naar Igualeja om van daaruit via de A-397 de kust weer te bereiken.

Over Igualeja kunt u lezen in het oktobernummer 2017 op de onvolprezen webpagina van Kosta.

Berry J. Prinsen