Sanitaire voorzieningen op de campo
9 Augustus 2018
De eerste zomer dat we op onze finca verblijven, wonen we in een hoge tent waar we een bed in kunnen plaatsen met daaronder ruimte voor een hondenkussen voor onze pup. We zijn druk bezig om voor de winter het huisje bewoonbaar te maken. Vele enthousiaste en nieuwsgierige familieleden en vrienden komen helpen.
“Waar is jullie toilet”, vraagt mijn vriendin. Ik wijs naar het houten hokje vlakbij het ingevallen gebouwtje wat ons huisje moet worden. “Het is een droogtoilet”, zeg ik als ze opstaat. Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt ze mij aan. “Betekent dat, dat je er alleen maar scheten mag laten?” Ik schiet in de lach en besef dat ik vergeet dat veel mensen geen flauw idee hebben wat een droogtoilet is.
Omdat er geen water op onze finca aanwezig is, moeten we dit in het dorp halen. Met tonnetjes sjouwen we een paar keer per week zoveel mogelijk water mee naar huis. Daarom hebben we ervoor gekozen om een droogtoilet te maken. Een huuske is boven een groot gat gebouwd en na elke toiletgang gooien we houtsnippers en as in het gat zodat het goed droog blijft. Voor menig bezoek is dit even wennen. Het prachtige uitzicht over de bergen en de bossen, door het wc raam maakt veel goed.
De douche vinden de meeste gasten prachtig. Een paar terrassen hoger staat een waterton waaraan een zwarte tyleen slang is gekoppeld. Als de zon op de slang schijnt wordt het water warm. Het wel handig om op te letten op welk tijdstip je gaat douchen. Een pijnlijke ervaring heeft mij geleerd dat je jezelf verbrandt aan het hete water als je te vroeg in de middag gaat. Wanneer je pas gaat wanneer de zon begint te zakken is het water al behoorlijk afgekoeld.
Vanwege een gevoel van privacy staat er een schotje voor als we visite hebben, je staat echter helemaal buiten te douchen. Dit geeft een enorm gevoel van vrijheid. “Jullie moeten deze douche houden!” roept mijn schoonzus verheerlijkt uit.
Deze zomer ben ik het volledig met haar eens, maar naarmate het jaar vordert begin ik toch te hopen dat het douchehok met boiler deze winter klaar is. Behalve dat het beslist niet meer lekker is om naakt door de kou te lopen, komt er vanwege het gebrek aan zon in de avond geen warm water meer uit de douche.
In eerste instantie wordt de buitendouche vervangen door een pannetje water en een washandje. Dan komt mijn handige man op het idee om met een emmer een takeltje te maken en die emmer te vullen met warm water.
Niet voor de eerste keer voel ik mij volkomen gelukkig met een kleine verbetering.