Spaanse kruiden in mijn tuin
10 Augustus 2018
Of het nu te maken heeft met de vele mislukkingen op het gebied van tuinieren in mijn kleine Hollandse binnentuintje weet ik niet, maar ik heb hier in Andalusië inmiddels een grote liefde voor bomen, planten en vooral voor kruiden opgevat.
Onze royale tuin leent zich er dan ook bij uitstek voor. Sinds vrienden een paar jaar geleden aankwamen met een enorme muntplant was er geen houden meer aan en ontwaakte mijn interesse voor alles wat je maar in een tuin kwijt kan. Gelukkig hebben we een ruime tuin en toen we hier kwamen wonen was deze reeds volwassen.
Mijn grote trots is ‘Ollie’, de uit de kluiten gewassen olijfboom die in z’n uppie enorme hoeveelheden olijven voortbrengt. Hij staat op een ongelukkige plek op een heuveltje en zelf waag ik me niet aan de pluk, dus vraag ik mijn gespierde tuinman met de stevige kuiten ieder jaar weer of hij dit gevaarlijke klusje voor me klaren wil. Ik hang er alleen lantaarntjes in.
Verder staat de tuin vol met hoge oleanders, Chinese jasmijn, diverse fruitbomen, een piepkleine avocado, een paar statige pijnbomen en een stoere ‘Dama de Noche’ die in de zomer maandenlang de verrukkelijkste geur die je maar bedenken kan verspreidt. Ondertussen profiteer ik van de opbrengst, maak jam en probeer allerlei gerechten met verse vijgen uit.
Natuurlijk heb ik in de loop der jaren van alles geprobeerd toe te voegen aan mijn paradijsje en het plaatselijke tuincentrum heeft een fortuin aan me verdiend, maar veel heeft het me niet opgeleverd. De grond is hard en rotsachtig en lang niet alles wil er gedijen, en ook al is het sproeisysteem nog zo zorgvuldig afgesteld op de individuele wensen van mijn bomen en planten, alleen de sterksten blijven in leven.
Nu heb ik een plek in de tuin gecreëerd waar ik me kan uitleven op kruiden, want hoe moeilijk kan dat nu helemaal zijn, dacht ik in mijn onwetendheid. Nou… best moeilijk.
Over de rozemarijn hoef ik me geen zorgen te maken en ook de tijm, de oregano en de laurierstruik groeien er vrolijk op los. Een groot geluk, want ik gebruik ze bij bossen tegelijkertijd voor ieder denkbaar recept in mijn keuken.
De zachte kruiden echter, zijn veel minder makkelijk tot groeien te bewegen. Met de munt heb ik geluk, maar dat komt omdat mijn schoonmoeder me erop wees de munt met pot en al in de aarde te zetten. Gebruik een ruime plastic pot of emmer en zorg dat er voldoende gaten in zitten, sprak ze, en verhip… de munt is sindsdien niet meer aan te slepen.
Ook doet de basilicum het prima en dat vind ik best wel raar voor zo’n fragiel plantje.
De problemen ontstaan bij het planten van peterselie en koriander. Ze willen niet en dat is jammer, want mijn partner is verslaafd aan koriander. Het maakt niet uit wat ik hem voorzet en zelfs al is het eten verbrand; als ik er een hand vers gesneden koriander op strooi is hij de gelukkigste man van Andalusië. Ook de bieslook heeft het maar moeilijk in mijn kruidenparadijs en ik ben bang dat ik het niet voor elkaar ga krijgen en m’n zachte kruiden op de markt moet blijven kopen.
In een hoek van de tuin staat een grote lavendel. Ik hoef er niets aan te doen. Hij hoort hier en ieder jaar wordt hij groter, maar ja, wat doe je nu met lavendel? Ik liet hem dus maar lekker staan, totdat ik las dat ik van de bloemen lavendelsiroop en lavendelijs kan maken. Er is nog geen bloemetje te bekennen maar zodra het zo ver is, ga ik aan de slag. Nu nog een ijsmachine kopen.