De Spaanse Waterhond
19 November 2020
Van de Spaanse Waterhond (Perro de Agua Espaňol zoals hij hier wordt genoemd) wordt vaak gedacht dat het een relatief nieuw ras is. Maar hoewel hij pas sinds 1985 officieel erkend is, gaat zijn geschiedenis terug tot rond de Middeleeuwen.
Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van deze krullenbol, maar de meest waarschijnlijke is, dat de Turken deze honden meenamen met hun schapen naar het Iberische schiereiland. In Spanje noemt men de hond soms ook de Andalusische Turk.
Dit ras staat bekend om zijn werklust en leergierigheid, en al snel werd hij ook gebruikt om vissers te helpen met het slepen van de kabels; om de boten aan land te krijgen. Ze waren ook van nut bij het opduiken van netten, het ophalen van verdwaalde vissen, en zelfs om de vracht te bewaken als de boten in de haven lagen. Ook op de jacht werd de Spaanse Waterhond meegenomen, als zgn. retriever. Hij haalt dan het geschoten wild op uit het water. Dit ras kan tot 6 meter diepte duiken, en kan gerust enige tijd onder water verblijven.
Deze hond is dus een behoorlijk nuttige werkhond en wordt tegenwoordig ook steeds meer ingezet als reddingshond bij natuur rampen wereldwijd. De Spaanse Waterhond heeft een schofthoogte tussen de 38 en 52 cm en een gemiddeld gewicht tussen de 12 en 22 kg. Zoals bij elk ras, komt ook bij dit ras een aantal erfelijke aandoeningen voor, de bekendste zijn; heupdysplasie en elleboogblessures (ED). Ook komen bij dit ras soms wat oog aandoeningen voor.
Het uiterlijk van deze hond, brengt bij veel mensen vertedering teweeg. Met zijn grote vrolijke ogen, zijn krullenvacht en relatief grote hangoren is hij dan ook schattig om te zien. In Spanje zult u deze hond vaak zien met gecoupeerde staart, dit heeft oorspronkelijk te maken met zijn werk functies, een halflange staart is niet handig bij het uitvoeren van zijn taken. Buiten Spanje zult u ze dus vaker een halflange staart zien. Er zijn drie variaties: de halflange hangende zweepstaart, de halflange krulstaart die omhoog staat en de aangeboren korte staart, ook al is deze laatste wat zeldzamer!
Deze honden hebben een gespierde bouw, ook al is dat niet goed zichtbaar door hun gekrulde vacht. De vacht van dit ras, dat is wel een hoofdstuk apart. Krullen van de Waterhond, groeien namelijk in strengen of koorden wat op den duur gaat vervilten. De hond veel laten zwemmen, zorgt er voor dat de krullen mooie koorden vormen. De Waterhond verhaart niet, en is dus nooit in de rui. Wel wordt aangeraden om in de zomer de hond te scheren, de dikke vacht met strengen is voor de hond natuurlijk geen pretje met hoge temperaturen.
Een niet verharende, doorgroeiende vacht heeft natuurlijk gevolgen voor de oren en ogen. Deze hebben dan ook extra verzorging nodig v.w.b. haren verwijderen uit de oren en reinigen van de ogen.
De Spaanse Waterhond heeft een levensverwachting van rond de 14 jaar. Zoals al bleek uit het voorgaande; deze Spaanse krullenbol is een energieke hond. Een hond die zich graag voor u inzet, die het leuk vindt om te leren en bezig te zijn.
Dit ras kan net zo makkelijk bij u wonen in een appartement, als in een huis met een tuin, zolang hij maar voldoende lichaamsbeweging krijgt. Minimaal 1 keer per dag een stevige wandeling maken, bal mee, liefst de mogelijkheid om het water in te mogen.
De hond is zeker geschikt als gezinshond, hij is speels, vrolijk en vriendelijk. Belangrijk is wel dat iedereen in het gezin consequent is en dezelfde regels aanhoudt. De hond heeft een stabiel karakter, maar zoals elke hond die snel leert, leert hij ook net zo makkelijk verkeerde dingen. Hij dient met zachte hand aangepakt te worden, niet met stemverheffing of drukke armgebaren.