Time management
30 Juni 2018Ik had zo mijn ideeën over het zonnige Spaanse leven toen we naar Andalusië emigreerden. Ik had allereerst verwacht dat ik hier automatisch een heel slank meisje zou worden, want dat mediterrane dieet waar iedereen het steeds over had, leek me nu nét iets voor mij. Natuurlijk ben ik in de afgelopen drie jaar geen gram afgevallen en ik geef de schuld aan al die heerlijke Spaanse tapas. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen en zet dus het idee om een prachtig slank meisje te worden maar van me af. Dan maar een paar kilootjes teveel.
Op dat vlak is er dus helemaal niets veranderd, maar dat is dan ook zo ongeveer het enige wat constant is gebleven. Sinds ik hier woon ben ik veel bewuster gaan leven, want daar geeft het land je alle gelegenheid toe.
De zon schijnt meestal, dus trek ik bijna dagelijks mijn comfortabele wandelschoentjes aan voor, in ieder geval, anderhalf uur stevig wandelen, en dat bevalt goed. Je beleeft het leven op die manier veel intenser en ik geniet onderweg enorm van de wuivende palmen, de uitbundig bloeiende jacaranda’s of bougainville en tijdens die dagelijkse wandelingetjes krijg je opeens heel veel tijd om na te denken en dat was ik niet gewend. Wat wil ik met mijn leven? Blijven we hier altijd wonen? Wat is voor mij belangrijk? Wil ik nog een keer een financiële klapper maken of ben ik tevreden met wat er nu is? Wil ik mijn dagen doorbrengen achter de computer of wil ik meer de deur uit?
We hebben vijf projecten lopen en alles verloopt boven verwachting, maar we hebben echt wel wat balletjes in de lucht te houden. Niets nieuws onder de zon, want zo zijn we het gewend. Maar ja… wil ik dat nog wel? Al wandelend kom ik iedere keer weer op andere ideeën en inmiddels krijgen mijn gedachten vorm.
Wat ik eigenlijk graag wil is heel bewust het maximale uit mijn Spaanse leven halen. Werken doe ik graag, maar ik ga het anders inrichten en dat zou wel eens heel goed uit kunnen pakken, want ik begin mezelf door te krijgen.
Op het internet lees ik me in over time-management en slim werken en mijn interesse is gewekt. Dat zou wat zijn zeg! Vijf dagen per week bijtijds je bed uit en heel georganiseerd vier uur per dag je zaken afwerken. Dat zou dan betekenen dat ik de hele middag en avond tot mijn beschikking zou hebben. Heerlijk!
Wat een idee. Nu gaat dat natuurlijk niet helemaal op, want samen met mijn Alexander verzorgen we regelmatig dagexcursies door Andalusië en we zijn met onze gasten al snel een uur of negen onderweg. Gelukkig zie ik dat niet als werken. Het is echt een cadeautje om met een paar blije gasten door het schitterende Andalusië te trekken en het verveelt nooit.
Ja, ik ga het doen. Ik ga een volledig nieuwe elektronische agenda inrichten, prioriteiten stellen, niets laten liggen, dus geen mañana, mañana meer, maar meteen afwerken, die klussen. Ik ga meer tijd in tuin en keuken doorbrengen, meer tijd vrijmaken voor vrienden, de tijd nemen voor dat ene boek dat al maanden ongelezen op de kast ligt te verstoffen, en gewoon meer tijd nemen om te leven.
Helemaal niet eenvoudig, want het dagelijks leven slokt je vaak ongemerkt op, maar hoe leuk het ook is… ongegeneerd en zonder schuldgevoel de tijd nemen voor jezelf is toch echt belangrijker. Waar die dagelijkse wandelingen al niet goed voor zijn!