Vervroeging van de verkiezingsdatum voor het Andalusische parlement
11 December 2018Politiek Palaver 03
Suzana Díaz, die namens de PSOE onze belangen in Andalusië behartigt, heeft besloten de verkiezingsdatum voor het Andalusische parlement te vervroegen, zodat men reeds op 12 december naar de stembus kan gaan.
Niet in mei 2019 maar al in deze feestmaand kunnen de Spanjaarden dus hun stem uitbrengen om te kijken wie het stokje kan overnemen dat de PSOE, tot groot verdriet van hun tegenstanders, ononderbroken sinds 1980 in haar knuisten heeft gehouden. De vorige keer wist Suzana niet de algemene meerderheid te behalen en moest ze 80 dagen met PP, IU, Podemos en Ciudadanos beraadslagen om dit stokje voor de PSOE te behouden.
Haar twee voorgangers, Manuel Chavez en Pepe Griñán zijn nog steeds verwikkeld in een corruptieschandaal. Het gaat hier om ettelijke miljoenen die via de PSOE hun weg moesten vinden naar noodlijdende bedrijven, maar nu blijkt dat het begrip noodlijdend op een zeer persoonlijke wijze geïnterpreteerd werd.
Op nationaal niveau hebben de huidige president van Spanje, Pedro Sánchez en Pablo Iglesias onlangs besloten tot een nauwere samenwerking. Pablo heeft een paardenstaart en is ook nog voorzitter van Podemos. Pedro heeft de stemmen van Podemos nodig om de begroting voor 2019 er door te krijgen en was dus gedwongen vriendjes te worden met Pablo.
Verhoging van het minimum salaris, een paar leuke dingen voor sommige mensen en een paar minder leuke dingen voor andere mensen staan in deze begroting. Waar het geld voor de leuke dingen vandaan moet komen is nog niet helemaal duidelijk in de wonderlijke wereld van de economie. Brussel heeft zo zijn twijfels en PP en Ciudadanos zijn fel gekant tegen de nieuwe begroting, daarvoor zitten ze uiteindelijk in de oppositie.
De PSOE weet dat ze met slechts 84 zetels tegenover de gezamenlijk 166 zetels van hun grootste opponenten, de PP en Ciudadanos, alle zeilen moeten bijzetten om aan de macht te blijven tot de eerstvolgende algemene verkiezingen die pas in juni 2020 plaats vinden. Vox denkt dan ook voor het eerst een graantje mee te kunnen pikken. Deze partij, opgericht in 2014 en het beste te omschrijven als een beetje Wilders en een beetje Baudet, wordt door het grootste deel van de Spaanse pers volledig genegeerd.
Pedro doet zijn uiterste best om binnen de kortst mogelijke tijd het zoveel mogelijk Spanjaarden naar de zin te maken. Voorwaar een loffelijk streven. Maar overal hangt een prijskaartje aan, wat Pedro in zijn jeugdig enthousiasme schijnt te vergeten. Het verbale vuurwerk bij de politieke debatten draagt vaak bij aan de amusementswaarde en men kan zich dan ook afvragen of er geen vermakelijkheidsbelasting gevraagd moet worden voor een plaats op de publieke tribune in het Congres van Afgevaardigden.
De centrale regering in Madrid is overigens ernstig bezorgd over de toestand in Catalonië, gezien de verhoogde retoriek van Quim Torra. Sinds de al eerder vermelde Puigdemont een gerieflijk onderkomen vond in België is Quim nu aan de macht - als je het zo zou kunnen noemen - in de autonome regio Catalonië. Als zijn regering besluiten neemt die tegenstrijdig zijn met de Spaanse grondwet zal er ingegrepen worden vanuit Madrid, alleen schijnt men nog niet goed te weten hoe. Artikel 155 van de Grondwet is hier het grote struikelblok en nog steeds weet men niet precies hoe het toe te passen. Tijdens een voetbalwedstrijd kon men zelfs vanaf de tribune horen bij een overtreding tegen de thuisclub: “Scheidsrechter, pas artikel 155 toe!”
Oh ja, voor ik het vergeet, Marbella heeft meerdere straten vernoemd naar illustere Spanjaarden en buitenlanders, zoals Cervantes, Chopin en Rembrandt. Het is dus niet meer dan billijk dat in dit rijtje nu ook de naam van Dolph Lundgren gezet kan worden.